Begrafenisrituelen

Elke religie, levensovertuiging of volksgeloof heeft zijn eigen tradities en rituelen waarmee zij hun overledene eren en hun begrafenis organiseren. Een begrafenisondernemer moet hier natuurlijk rekening mee houden. Elke cultuur bepaalt wat hij en wel en niet doet en hoe hij gebruik maakt van de regels en tradities en of een crematie wel of niet is toegestaan. Hieronder volgt een opsomming van belangrijke begrafenis- en crematietradities van verschillende religies.

Katholieke begrafenissen

Op de dag van de uitvaart nemen de direct nabestaanden afscheid van de overledene en begeleiden de kist naar de kerk. Bij binnenkomst in de kerk komt de priester de stoet tegemoet en besprenkelt de kist met wijwater. In de kerk branden altijd kaarsen en er is muziek te horen. Er wordt gebeden en de goede kwaliteiten van de overledene worden benoemd. Bij de katholieke kerk staat het centraal dat overlijden het begin is van het nieuwe leven. De uitvaart wordt beëindigd met de absoute; een ritueel waarbij de priester de kist met wijwater besprenkelt en bewierookt. Bij het graf gaat de priester aan het voeteinde van het graf staan en strooit dan vaak een schepje aarde op de kist met de woorden ‘Gij bent stof en tot stof zult gij wederkeren’.

Protestantse begrafenis

De protestantse begrafenis verschilt veel van de katholieke uitvaartdienst. Bij deze begrafenis staan de rituelen niet zo centraal. Het noemen van de naam en de kwaliteiten van de overledene is hier het belangrijkste. De doopnaam van de overledene wordt teruggegeven aan God ‘die de naam bewaard’. Men gaat diep in op de hoogte- en dieptepunten van het leven van de overledene en gebruikt hierbij Bijbelteksten om het verhaal te versterken.

Joodse begrafenis

Bij de joodse begrafenis wordt de overledene zo snel mogelijk begraven. De nabestaanden dragen zelf de kist. Aan de rouwstoet nemen zoveel mogelijk mensen uit de gemeenschap deel want het begraven van een dode hoort bij het Bijbelse gebod tot naastenliefde. Tijdens de wandeling zeggen nabestaanden gedeelten van psalmen op en stoppen de dragers drie keer om te laten zien dat ze geen haast hebben. Bij het graf laat men de kist in de grond zakken en laten de nabestaanden er driemaal zand opvallen. Bij het verlaten van de begraafplaats wast een ieder hun handen als symbool voor de overgang naar het gewone leven.

Moslim-begrafenis

De moslim-begrafenis is een mannelijk aangelegenheid; er mogen dus geen vrouwen aanwezig zijn. Na de ceremonie wordt het lichaam naar de Islamitische begraafplaats gedragen. Volgens de traditie behoren zoveel mogelijk mannen de kist of baar een stuk te dragen uit eerbied voor de dode en omdat het in de Islam één van de ‘goede werken’ is. Het lichaam van de overledene wordt zonder kist in een betimmerd graf gelegd, op zijn rechterzij en met het gezicht naar Mekka.


Elk ritueel heeft een andere kosten die het met zich meebrengt.

Vrijblijvende offertes
3 Gratis offertes in 1 minuut
Betaal nooit te veel